برای ملاقات با رئیس‏جمهور لی شیانیان آماده شدم. یک ربع ساعت دیر شد. خبرگزاری یونایتدپرس از این تأخیر سوء استفاده کرد و این خبر را روی تلکس بُرد که من به خاطر مرض سرطان معده در بیمارستانی در چین بستری شده‏ام. این خبر مثل بمب در دنیا منفجر شد. نمی‏دانم این خبرگزاری چه فکری برای اعتبار و آبروی خود کرده است؛ لابد حساب شده است.

ملاقات با رئیس‏جمهور بیشتر به تعارف و حرفهای معمولی گذشت. در چین، رئیس‏جمهور مقام تشریفاتی است. آقایان ولایتی و آقازاده هم با همتاهای خود ملاقات کردند و راضی بودند. سپس به ملاقات آقای پنگ‏زین رئیس کنگره رفتیم و مذاکرات گرمی درباره استراتژی ابرقدرتها در ایجاد جنگ‏های منطقه‏ای و کانونهای نزاع برای بهره‏برداری و سوء استفاده‏های فراوان و تضعیف جهان سوم داشتیم. از شوروی خیلی ناراحتند و نسبت به آن حساسیت دارند. آنها سه مسأله افغانستان، کامبوج و نیروهای شوروی در مرز چین را مانع بهبود روابط می‏دانند.